François Dreuning

François werkt als Beheerder wegen en civiele kunstwerken bij de WDW. “Ik heb sinds 2007 altijd in de openbare ruimte gewerkt. Ik doe alles bovengronds, behalve groen en riolering. Van wegonderhoud, storingen en openbare verlichting tot selectieve toegang. Ik kom om de hoek kijken bij de grote problemen, die een wijkbeheerder overstijgt.”

De schouders eronder, en ervoor gaan

De soms gekke omstandigheden in het werk, zorgen in het team juist voor verbinding. “De werktijden kunnen soms gek zijn, bijvoorbeeld midden in de nacht tijdens een flinke sneeuwbui. Dan moeten de wegen vrij van sneeuw en ijs gemaakt worden,” aldus François. “Maar juist dat zorgt ervoor dat de onderlinge binding in het team goed is. We doen het samen en streven hetzelfde doel na. Niet zeuren en ervoor gaan, dat is ons motto. Dat zorgt voor eensgezindheid.”

François werkt voornamelijk op de gemeentewerf. En daar krijgt hij de nodige flexibiliteit. “De WDW is flexibel en geeft je vrijheid bij het uitvoeren van je werkzaamheden. Ik kan werken tussen 7 uur ’s ochtends en 10 uur ’s avonds, waarbij ik de balans kan vinden tussen werk en privé. Als ik mijn kind naar school wil brengen, is dat geen probleem. Ik kan mijn tijd flexibel indelen. Die vrijheid waardeer ik enorm.”

Samen maken we het verschil

In zijn werk heeft François veel contact met inwoners, aannemers en wethouders. “Ik maak de vertaling van de theorie naar de praktijk,” vertelt François. “Dat maakt het heel leuk. De uitdaging ligt in het maken van keuzes en de balans vinden.”

François deelt een voorbeeld: “Soms moeten we kiezen tussen het behoud van een oude boom of plaats maken voor een extra parkeerplek. Daar komen verschillende visies van verschillende mensen bij kijken. Het is dan belangrijk om te luisteren.”

Door goed te luisteren en beslissingen uit te leggen, kan François met zijn werk écht het verschil maken. “Het is niet zwart-wit en we moeten goed kijken naar wat de bewoner wil. Wij kunnen het een probleem vinden, maar de bewoner niet. En andersom,” vertelt François. “Dan komen er ook nog regels bij kijken. Zo komen visies soms lijnrecht tegenover elkaar te staan. Dat is een leuke uitdaging. Ik probeer naar een inwoner toe te gaan, waar dat kan. Luisteren doet veel, en goed uitleggen waarom iets wel of niet gebeurt.”